Kończyna dolna (łac. membrum inferior) – narząd podpory ciała i lokomocji człowieka.
W toku ewolucji, w wyniku uzyskania przez człowieka pionowej postawy ciała, jego masa została oparta na podeszwach stóp. Skutkiem tego było przekształcenie kośćca oraz mięśni kończyny tylnej w główny narząd podporowy służący do przemieszczania się.
Topograficznie w skład kończyny dolnej wchodzą:
biodro,
udo,
podudzie (goleń),
stopa.
