Ένα σύνολο, τα στοιχεία του οποίου αποτελούν οντότητες που έχουν το χαρακτηριστικό ότι κάθε μία από αυτές αλληλεπιδρά ή συσχετίζεται με τουλάχιστον μίαν άλλη από το ίδιο σύνολο, καλείται σύστημα. Μία οντότητα που δε συσχετίζεται / αλληλεπιδρά με κανένα στοιχείο ενός συστήματος δεν αποτελεί μέρος του συστήματος. Ένα υποσύνολο των στοιχείων ενός συστήματος το οποίο είναι σύστημα από μόνο του λέγεται υποσύστημα.
Μία αυθαίρετη διαμέριση ή συσσώρευση οντοτήτων σε συστήματα αποτελεί μία υποκειμενική αφαιρετική έννοια.
Το γνωστικό πεδίο της διεπιστημονικής μελέτης συστημάτων ονομάζεται (γενική) θεωρία συστημάτων, ή αλλιώς συστημική επιστήμη. Η συστημική επιστήμη ερευνά την οργάνωση και τις αφηρημένες ιδιότητες της ύλης και της νόησης με σκοπό την ανακάλυψη γενικών αρχών που διέπουν διάφορες έννοιες ανεξάρτητα από κάποιο συγκεκριμένο εννοιολογικό πλαίσιο που αυτές ανήκουν, την ουσία τους, τον τύπο τους ή τη χωρική/χρονική κλίμακα ύπαρξης τους.
Σύμφωνα με τη μεταθεωρία TOGA [1] Αρχειοθετήθηκε 2012-07-09 at Archive.is, (A.M. Gadomski,1993), ουσιώδης πλευρά κάθε συστημικής θεωρίας είναι το σύνολο των άμεσων ή έμμεσων αξιωμάτων της, που οδηγούν σε ενοποιητικές έννοιες όπως μεταοντολογία, μετασύστημα και μεταθεωρία. Βασίζονται στις γενικές ιδιότητες των συστημάτων που απαρτίζονται από συστήματα και είναι τομέας πρακτικού ενδιαφέροντος και συνεχούς επιστημονικής έρευνας.
