Οδοντιατρική - online παζλ

Οδοντιατρική

Οδοντιατρική λέγεται ο κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με την μελέτη, διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία ασθενειών, διαταραχών και καταστάσεων της στοματικής κοιλότητας, συνήθως που αφορούν την οδοντοφυΐα αλλά και το βλεννογόνο του στόματος αλλά και των γειτονικών και των σχετικών δομών και ιστών, ιδιαίτερα στην γναθοπροσωπική (των γνάθων και του προσώπου) περιοχή. Αν και κατά κύριο λόγο συνδέεται άμεσα με τα δόντια ο τομέα της οδοντιατρικής δεν περιορίζεται μόνο σ' αυτά, αλλά περιλαμβάνει και άλλες πτυχές του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος, συμπεριλαμβανομένης της κροταφογναθικής άρθρωσης και άλλων υποστηρικτικών δομών. Ο όρος οδοντιατρική προέρχεται από την λέξη οδοντολογία (από την Αρχαία Ελληνική λέξη ὀδούς ("δόντι")) - δηλαδή τη μελέτη της δομής, της ανάπτυξης, και των ανωμαλιών των δοντιών. Πλέον, συχνά η οδοντιατρική ταυτίζεται με την ιατρική ειδικότητα της Στοματολογίας (τη μελέτη δηλαδή του στόματος, των διαταραχών και των ασθενειών του) επειδή ασχολούνται με κοινό επιστημονικό πεδίο.

Η οδοντιατρική είναι σημαντική για τη γενική υγεία του ατόμου. Η οδοντιατρική θεραπεία πραγματοποιείται από εξειδικευμένη ομάδα, η οποία αποτελείται συχνά από έναν οδοντίατρο, βοηθούς οδοντιάτρου, υγειονολόγους, οδοντοτεχνίτες, τεχνικούς και θεραπευτές οδοντιατρικής. Οι περισσότεροι οδοντίατροι εργάζονται σε ιδιωτικά ιατρεία (πρωτοβάθμια περίθαλψη υγείας), αν και μερικοί εργάζονται σε οδοντιατρικές κλινικές και νοσοκομεία (δευτεροβάθμια περίθαλψη υγείας) και ιδρύματα (φυλακές, στρατιωτικές βάσεις, κ.τ.λ.).

Η ιστορία της οδοντιατρικής είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ιστορία της ανθρωπότητας και του πολιτισμού με την πρώτη απόδειξη να χρονολογείται από το 7000 π.Χ.. Ευρήματα από τις πρώτες Χαράπειες περιόδους του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού (3300 π.Χ.) παρουσιάζουν ενδείξεις δοντιών που έχουν τροχιστεί και τοποθετούνται χρονικά πριν από 9000 χρόνια. Η οδοντιατρική χειρουργική θεωρείται ως η πρώτη εξειδικευμένη ιατρική επέμβαση. Ο τίτλος του οδοντιάτρου στην Αρχαία Αίγυπτο απαντάται από την εποχή του Παλαιού Βασιλείου και μετά. Ως πρώτος γνωστός οδοντίατρος είναι ο Hesy-Re ο οποίος έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φαραώ Ζοζέρ 2600 π.Χ. Οι πρώτες πληροφορίες στην αρχαία ελληνική γραμματεία για της άσκηση της οδοντιατρικής ως ξεχωριστής ειδικότητας μας παρέχονται ήδη από τον Ηρόδοτο (5ο αι. π.Χ.) όπου σύμφωνα με τη διήγησή του στην Αίγυπτο υπήρχε μεγάλο πλήθος ιατρών, μεταξύ των οποίων και ιατροί των δοντιών. Επτά αιώνες αργότερα, ο Γαληνός της Περγάμου (129 - 210 μ.Χ.) αναφέρεται επανειλημμένα σε ειδικούς για τα δόντια (ὀδοντικούς ἰατροὺς).