Δομινικανή Δημοκρατία - online παζλ

Δομινικανή Δημοκρατία

Η Δομινικανή Δημοκρατία (ισπανικά: República Dominicana‎, προφέρεται: reˈpuβlika ðominiˈkana) είναι μια χώρα που βρίσκεται στο νησί της Ισπανιόλας στις Μεγάλες Αντίλλες της Καραϊβικής. Κατέχει τα πέντε όγδοα του νησιού, το οποίο μοιράζεται με την Αϊτή, κάνοντας την Ισπανιόλα ένα από τα δύο νησιά της Καραϊβικής (το άλλο είναι ο Άγιος Μαρτίνος) των οποίων το έδαφος μοιράζεται σε δύο κυρίαρχα κράτη. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησιωτικό κράτος στις Αντίλλες μετά την Κούβα, με έκταση 48.671 τ.χλμ. και πληθυσμό 10.711.155 κατοίκων, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023. Η επίσημη γλώσσα είναι τα ισπανικά.

Οι ιθαγενείς Ταΐνοι κατοικούσαν την Ισπανιόλα πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων και την είχαν χωρίσει σε πέντε βασίλεια. Οι Ταΐνοι είχαν μεταναστεύσει προς τα βόρεια με τα χρόνια και κατοικούσαν διάφορα νησιά της περιοχής. Οι Ταΐνοι είχαν θεμελιώσει έναν ανεπτυγμένο αγροτικό και κυνηγετικό πολιτισμό και βρίσκονταν στην πορεία επίτευξης ενός οργανωμένου πολιτισμού. Ο Χριστόφορος Κολόμβος εξερεύνησε και διεκδίκησε το νησί για την Ισπανία στο πρώτο του ταξίδι στην Αμερική, το 1492.Η γενική καπετανία του Σάντο Ντομίνγκο έγινε ο χώρος του πρώτου ευρωπαϊκού μόνιμου οικισμού στην Αμερική και η πρώτη έδρα της ισπανικής αποικιοκρατίας στον Νέο Κόσμο. Στο μεταξύ οι Γάλλοι κατέλαβαν το δυτικό τρίτο της Ισπανιόλας και έδωσαν στην αποικία τους το όνομα Σεν-Ντομένγκ (Άγιος Δομίνικος). Αυτή η αποικία έγινε το ανεξάρτητο κράτος της Αϊτής το 1804, μετά την Αϊτινή Επανάσταση.Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οι Δομινικανοί συχνά βρίσκονταν σε πόλεμο ενάντια στους Γάλλους, τους Αϊτινούς, τους Ισπανούς, ή και μεταξύ τους, οδηγώντας στην ανάδυση μιας κοινωνίας ισχυρά επηρεασμένης από στρατηγούς που κυβερνούσαν τη χώρα σαν προσωπικό βασίλειο. Ύστερα από περισσότερα από 300 χρόνια ισπανικής διακυβέρνησης, οι κάτοικοι της χώρας ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους, τον Νοέμβριο του 1821. Ο αρχηγός του κινήματος για την ανεξαρτησία, ο Χοσέ Νούνιες δε Κάσερες, σκόπευε να ενώσει τη χώρα με τη Μεγάλη Κολομβία, αλλά η νεοσύστατη χώρα προσαρτήθηκε με τη βία από την Αϊτή τον Φεβρουάριο του 1822. Η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε το 1844, νικώντας στον Δομινικανό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας.

Τα επόμενα 72 χρόνια, η Δομινικανή Δημοκρατία είχε κυρίως εσωτερικές συγκρούσεις, αρκετές αποτυχημένες εισβολές από την Αϊτή και μια σύντομη επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς ως ισπανική αποικία, πριν από τη μόνιμη εκδίωξη των Ισπανών στον Δομινικανό Πόλεμο της Αποκατάστασης (1863-1865).Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέλαβαν τη χώρα από το 1916 μέχρι το 1924. Ακολούθησε μια ήρεμη και ευημερής εξαετής περίοδος υπό τον Οράσιο Βάσκες. Έπειτα, η δικτατορία του Ραφαέλ Τρουχίγιο διήρκεσε από το 1930 μέχρι το 1961. Ο εμφύλιος πόλεμος του 1965, ο τελευταίος στη χώρα, τελείωσε έπειτα από στρατιωτική κατοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και ακολουθήθηκε από την απολυταρχική διακυβέρνηση του Χοακίν Μπαλαγκέρ (1966-1978 και 1986-1996).

Από το 1978, η Δομινικανή Δημοκρατία έχει κάνει βήματα προς την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, ενώ ο Λεονέλ Φερνάντες είναι ηγέτης της χώρας για μεγάλο μέρος της περιόδου από το 1996 και έπειτα. Ο Ντανίλο Μεδίνα διαδέχθηκε τον Φερνάντες το 2012, κερδίζοντας το 51% των ψήφων έναντι του αντιπάλου του, πρώην προέδρου Ιπόλιτο Μεχία. Το 2020 έχασε από τον Λουίς Αμπιναδέρ.

Η Δομινικανή Δημοκρατία έχει τη μεγαλύτερη οικονομία στην περιοχή της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής, όντας η όγδοη μεγαλύτερη οικονομία στη Λατινική Αμερική. Στα τελευταία 25 χρόνια, η Δομινικανή Δημοκρατία έχει την ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στο Δυτικό Ημισφαίριο, με μέσο πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ ύψους 5,3% μεταξύ 1992 και 2018. Η ανάπτυξη του ΑΕΠ το 2014 και το 2015 έφτασε το 7,3 και το 7,0%, αντίστοιχα, η υψηλότερη στο Δυτικό ημισφαίριο. Το πρώτο μισό του 2016 η Δομινικανή Δημοκρατία είχε ανάπτυξη 7,4%, συνεχίζοντας τη μακροχρόνια τάση γρήγορης οικονομικής ανάπτυξης. Η πρόσφατη ανάπτυξη οδηγείται από τον κατασκευαστικό τομέα, τη βιομηχανία, τον τουρισμό και τις εξορύξεις. Η χώρα είναι η έδρα του ορυχείου Πουέμπλο Βιέχο, του δεύτερου μεγαλύτερου ορυχείου χρυσού. Η ιδιωτική κατανάλωση είναι ισχυρή, αποτέλεσμα του χαμηλού πληθωρισμού (ήταν κάτω από το 1% κατά μέσο όρο το 2015), τη δημιουργία θέσεων εργασίας και λόγω των εμβασμάτων.

Η Δομινικανή Δημοκρατία είναι ο δημοφιλέστερος προορισμός της Καραϊβικής. Οι ολοχρόνιες πίστες γκολφ της χώρας είναι πόλος έλξης τουριστών. Η χώρα έχει πλούσια γεωγραφία. Στη Δομινικανή Δημοκρατία βρίσκεται το υψηλότερο όρος της Καραϊβικής, το Πίκο Ντουάρτε, αλλά και η μεγαλύτερη λίμνη (και το σημείο με το χαμηλότερη υψόμετρο) της Καραϊβικής, η λίμνη Ενρικίγιο. Το νησί έχει μέση ετήσια θερμοκρασία 26°C, καθώς και μεγάλη κλιματική και βιολογική ποικιλία. Η χώρα είναι ο τόπος του πρώτου καθεδρικού ναού, του πρώτου κάστρου, του πρώτου μοναστηριού και του πρώτου οχυρού που χτίστηκε στην Αμερική, όλα εντός της Αποικιακής Ζώνης του Σάντο Ντομίνγκο, ο οποίος ανήκει στα Μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς. Η μουσική και ο αθλητισμός έχουν μεγάλη σημασία στον δομινικανό πολιτισμό. Η μερένγκε και η μπατσάτα είναι ο εθνικός χορός και η εθνική μουσική αντίστοιχα, ενώ το μπέιζμπολ είναι το δημοφιλέστερο άθλημα της χώρας.