Λεοπάρδαλη
Η λεοπάρδαλη (Panthera pardus - Πάνθηρ πάρδος) ή απλά πάνθηρας είναι σαρκοφάγο θηλαστικό ζώο που ανήκει στις αιλουρίδες. Είχε κυνηγηθεί πολύ από το άνθρωπο για την όμορφή της γούνα, αλλά πλέον προστατεύεται με ειδικούς νόμους. Ζει στην Αφρική και στην Νότια Ασία, ενώ παλαιότερα ζούσε και στην Ευρώπη (ίσως υπάρχει ακόμα στην περιοχή του Καυκάσου), ακόμα και στην Ελλάδα, μέχρι και την Ισπανία. Η ευρωπαϊκή κατανομή της λεοπάρδαλης των σπηλαίων P.p.spelaea, η οποία είχε αρκετά κοινά μορφολογικά χαρακτηριστικά με την λεοπάρδαλη του χιονιού, κατά το Ύστερο Πλειστόκαινο περιελάμβανε περιοχές από τις ακτές τις Μεσογείου, στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία, μέχρι το Βερολίνο και τη νότια Αγγλία, στα βόρεια. Η λεοπάρδαλη των σπηλαίων φαίνεται να εξαφανίστηκε κατά τη μετάβαση από το Πλειστόκαινο στο Ολόκαινο, με τα πιο πρόσφατα ευρήματα στην Ελλάδα (Αττική) να χρονολογούνται στο 15.000 - 5.000 π.Χ.. Κατά τους ιστορικούς χρόνους η λεοπάρδαλη είχε εξαφανισθεί από τα Βαλκάνια και ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι υπάρχουν στην Ασία, αλλά όχι στην Ευρώπη. Στην πρόσφατη ιστορία όμως, στο ελληνικό νησί της Σάμου υπάρχουν σποραδικές καταγραφές λεοπαρδάλεων (με συχνή σύγχυση με την τίγρη, λόγω της χρήσης τοπικά της λέξης καπλάνι για τη λεοπάρδαλη, που στα τούρκικα κυριολεκτικά σημαίνει τίγρη), προερχόμενων από τη χερσόνησο της Μυκάλης, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την αναφορά του Tournefort, ο οποίος επισκέφτηκε το νησί το 1700, του Κρητικίδη που περιγράφει μια λεοπάρδαλη που παγιδεύτηκε το 1836 και μία που θανατώθηκε το 1862 και του Erhard που αναφέρει ότι μια λεοπάρδαλη πυροβολήθηκε το 1858. Η λεοπάρδαλη του 1862 είναι αυτή που θανατώθηκε από την οικογένεια Γλιαρμή, στο σπήλαιο Καπλανοφωλιά και αφού βαλσαμώθηκε από έναν ιερέα, μετά από δεκαετίες κατέληξε στο μουσείο των Μυτιληνιών, για να αποτελέσει τη έμπνευση για το μυθιστόρημα Το καπλάνι της βιτρίνας. Η λεοπάρδαλη ανήκει στο γένος Panthera, στο ίδιο γένος ανήκουν το λιοντάρι (Panthera leo), η τίγρη (Panthera tigris) και ο ιαγουάρος (Panthera onca).
